Często słyszy się, że poród przez cesarskie cięcie stał się swoistą modą. Powstały mity o tym jakoby kobiety- celebrytki umawiały specjalnie cesarskie cięcie i to jeszcze przed terminem porodu, aby szybciej wrócić do formy. Trudno uwierzyć jednak by była to prawda, zważywszy na to, że dla każdej kobiety zdrowie jej dziecka jest najważniejsze. Niemniej jednak faktem jest, że moda na szybki powrót do zgrabnej sylwetki po porodzie sprawiła, że kobiety po cesarce coraz szybciej decydują się na ćwiczenia fizyczne, a to błąd, gdyż można je rozpocząć co najwyżej 12 tygodni po cesarskim cięciu. Wszyscy deprecjonujący matki, które rodziły przez cesarskie cięcie zapominają o tym, że jest to poważna operacja, a nie fanaberia.
Poród przez cesarskie cięcie
Poród przez cesarskie cięcie zawsze jest decyzją w oparciu o stan zdrowia matki i dziecka. Nie jest więc wykonywany na życzenie, jak się niektórym osobom wydaje. Wskazaniem do wykonania cesarskiego cięcia jest np. wysoka waga dziecka, które trudno kobiecie byłoby urodzić siłami natury, gdyż byłoby to niebezpieczne zarówno dla niej jak i dla niego. Oczywiście zwyrodnieniowe zmiany na siatkówce mogą również może być przyczyną podjęcia takiej decyzji przez lekarza. Sam poród wbrew obiegowym opiniom nie wpływa jednak na pogorszenie wady wzroku. Jak wiadomo również złe ułożenie dziecka jest wskazaniem do cesarskiego cięcia. Także ciąża mnoga powoduje obligatoryjną decyzję o wykonaniu cesarskiego cięcia, choć zdarzają się jeszcze przypadki, że lekarze decydują o porodzie siłami natury. Odchodzi się jednak od tego, gdyż jest to zagrożenie niedotlenienia dla dzieci lub nawet uduszenia, w przypadku zbyt długiego pozostawania w kanale rodnym. Jak wynika z powyższych przykładów cesarskie cięcie jest często koniecznością, aby dziecko i matka mogli przeżyć akcję porodową.
Trzeba pamiętać, że kobiety po cesarskim cięciu muszą się oszczędzać, a blizna goi się kilka miesięcy i często bardzo boli. Twierdzenie więc, że kobiety decydują się na cesarskie cięcie z powodu mody jest nieporozumieniem. Owszem, dla niektórych kobiet poród jest tak traumatyczną wizją, że otrzymują od lekarza pozwolenie na cesarskie cięcie, jeśli stwierdzono u nich ataki paniki bądź inne dolegliwości natury psychicznej. Trudno jednak stwierdzić, by jakakolwiek kobieta marzyła o operacji cesarskiego cięcia, które niesie ze sobą ryzyko powikłań, jak każdy zabieg operacyjny. Po operacji trzeba szczególnie dbać o miejsce gdzie założone są szwy po cesarce i sprawdzać czy nie tworzy się tam stan zapalny. Blizna po cesarce nie jest duża, jednak widoczna i pozostaje kobiecie „na pamiątkę” przeważnie na całe życie, gdyż nie każdą stać na jej usunięcie w gabinecie medycyny estetycznej.
Zatem nie należy uważać poród przez cesarskie cięcie za nieprawdziwy, a matki, które rodziły w ten sposób swoje dzieci za niepełnowartościowe. Z pewnością większość z nich, gdyby mogła wybierać, zdecydowałaby się na poród siłami natury, aby po porodzie móc normalnie zajmować się swoim dzieckiem, brać je na ręce i nie musieć uważać przez kilka miesięcy na pooperacyjną bliznę. Wzajemny szacunek wszystkich matek jest konieczny, aby społeczny ostracyzm wobec matek rodzących przez cesarskie cięcie i mity z nim związane na zawsze odeszły w niepamięć.
COMMENTS